De altijd vrolijke, actieve enthousiaste Leo besloot deze maand gebruik te maken van de Khulani Simunye muziek instalatie. Dit leek iedereen een geweldig idee en dus laadden we afgelopen zaterdagmiddag de auto vol en reden we naar de welbekende creche in Madimeni.
We hadden niet verwacht dat het zoveel voeten in de aarde zou kosten om de "dance competitie" op te starten!!
Niemand had gedacht dat er wel eens geen electriciteit zou kunnen zijn op de plek van bestemming?! Zelfs na zo'n lange tijd hier in Afrika, ondertussen aardig gewend aan de omstandigheden is het niet in me opgekomen. Ook de lokale mannen, Leo, Khumbulani en Perfect hebben zich de vraag kennelijk niet gesteld!
Een inventieve buurtbewoner was zo allert en vriendelijk om even bij de buren langs te gaan en te vragen of we wellicht voor de middag daar de kabel mochten aansluiten. En ja voor een 20 Rand was er veel te regelen. Niet gedacht aan electriciteit ... en dus ook niet aan de verlengsnoer ... die zeker nu nodig was.
Lilian zou, samen met mij, effe snel terug naar huis rijden om alsnog de aansluiting mogelijk te maken.Helaas zag Lil, bij het de poort uit rijden, even niet dat de wegwerkers aan een zijde van de mooie oprit een afgrond hadden gemaakt. Geen voor uit meer en geen achter uit ... de auto lag met de buik op het zand en het rechter voorziel zweefde in de lucht.
Na de pick up van Rayne zijn werk te hebben laten uitvoeren en alle vier de wielen van de blauwe car weer de grond raakten konden we alsnog op en neer naar de Ridgemont road.
In de tussentijd waren vele kinderen binnengetreden op het terrein en kon uiteindelijk een half uur later dan gepland het feest van start. Met muziek als sfeermaker werd opgewarmd met een hindernisbaan, uiteraard weer spelend met twee strijdende teams. De eerste ronde was nodig om kennis te maken met de regels van het spel. De tweede ronde werd door de meeste het spel volgens de regels gespeeld en in de derde ronde was men door het enthousiasme en en de strijdlust de meeste regels alweer vergeten.
Even werden we opgehouden door een iets minder vriendelijke buurman, die iets te diep in het glaasje had gekeken en het niet kon waarderen dat hij werd gestoord werd in zijn rust. Gelukkig stonden aan dezelfde zijde van de omheining genoeg lokale omwonenden te genieten van onze muziek en het schouwspel aan te moedigen en deze wisten de stenen gooiende man dan ook snel te verwijderen.
Na de warming up .. de danscompetitie. Om de beurt mochten de twee groepen een kind naar voren sturen om tegen elkaar te strijden om de beste danspasjes.Prachtige moves ...fantastisch ritme gevoel en geweldige gezichtsuitdrukkingen! Er werd gedanst alsof het leven ervan af hangt. De beste dansers stonden uiteraard in een hoekje achteraf waar bijna niemand ze ziet!
Na 3 ipv de geplande 2 uur moesten we dan toch een einde maken aan de activiteitenmiddag. Uit de groep van zo'n 50 kinderen had er niet een geklaagd en /of een vervelend gezicht getrokken en stuk voor stuk kwamen ze met de vraag wanneer we weer zouden komen. Dus oprecht konden we het weer een geslaagde dag noemen!
